Τάσος Καραμήτσος

Οπως φανταζόμαστε όλοι όσοι παρακολουθούμε λίγο πιο προσεκτικά τα πολιτικά τις τελευταίες δεκαετίες, η απάντηση των πολιτών είναι συντριπτικά υπέρ του διαλόγου και όχι του κακώς εννοούμενου τσαμπουκά με τους Τούρκους ή της πατριδοκαπηλίας.

Κι αυτό είναι ξεκάθαρο και στην επιμέρους ανάλυση της κομματικής προτίμησης των ερωτωμένων: όσοι ψηφίζουν Ν.Δ. συμφωνούν με τη βήμα-βήμα προσέγγιση με την Τουρκία κατά 80%, όσοι ΠΑΣΟΚ κατά 64%, όσοι ΣΥΡΙΖΑ κατά 62%, όσοι ΚΚΕ κατά 69% και μόνο στα ακροδεξιά κόμματα η τάση αυτή είναι μειοψηφική.

Γιατί συμβαίνει αυτό είναι σχετικά εύκολο να εξηγηθεί με την κοινή λογική. Οι πολίτες στη συντριπτική τους πλειοψηφία ούτε πόλεμο και φασαρίες θέλουν με τους Τούρκους, ούτε και πιστεύουν ότι κάποια κυβέρνηση ή ένας πρωθυπουργός -εκτός από τους ηλίθιους και ανίκανους συνταγματάρχες της Χούντας- θα διέπραττε εθνική μειοδοσία ή προδοσία. Ολοι ξέρουμε από το DNA μας ότι οι Τούρκοι είναι απέναντί μας -κυριολεκτικά και όχι μόνο-, αλλά γνωρίζουμε και ότι είναι προς όφελος όλων μας, αντί να... παριστάνουμε τον Σαμαρά και τον Καραμανλή, καλύτερα να εξοπλιζόμαστε ως χώρα για να μπορούμε να εξασφαλίζουμε την ειρήνη, την εθνική ασφάλεια και την ακεραιότητα των συνόρων μας.

Ποιος δηλαδή στ’ αλήθεια δεν κατάλαβε ότι οι πρώην πρωθυπουργοί «φωνάζουν» για τα εθνικά θέματα γιατί εδώ και μήνες «τα σπάσανε» με τον Μητσοτάκη για άλλους λόγους, εικάζω διαπροσωπικών σχέσεων, για τους οποίους μπορεί να έχουν κάπου δίκιο ή κάπου άδικο, αλλά πάντως δεν σχετίζονται με τα ιερά και τα όσια της χώρας, που είναι τα εθνικά της θέματα;
Γι’ αυτό άλλωστε και στο ερώτημα της ίδιας δημοσκόπησης οι ψηφοφόροι της Ν.Δ. θεωρούν σωστή την απόφαση του Μητσοτάκη να διαγράψει τον Σαμαρά κατά 63%, αλλά και στο σύνολο των ερωτηθέντων το ποσοστό δεν είναι διόλου χαμηλό, προσεγγίζει τους μισούς (48%). Θα ήταν λοιπόν πιο σοβαρό για δύο πρώην πρωθυπουργούς να λένε τη γνώμη τους και να ασκούν κριτική σε δεκάδες άλλα ζητήματα που ενδιαφέρουν τον κόσμο και σε πολλά εξ αυτών η κυβέρνηση αργοπορεί, παρά να παίζουν με τα εθνικά επειδή είναι ευαίσθητα και βολικά.

Επί της ουσίας, ο διάλογος και τα «ήρεμα νερά» με την Τουρκία, όπως και τα θερμά επεισόδια, είναι κάτι που όλοι γνωρίζουν ότι στην Iστορία της χώρας θα διαδέχονται το ένα τ’ άλλο, αλλά ως εκεί. Εδάφη να μη χάνονται στην κρίση και λεφτά να μην πετιούνται στην περίοδο της ηρεμίας. Ποιος θεωρεί άραγε ότι οι υπερπτήσεις στο Αιγαίο που κόπηκαν δεν κόστιζαν στην Ελλάδα εκατομμύρια ευρώ ετησίως και ενίοτε δυστυχώς και ανθρώπινες ζωές;

Η Ελλάδα τα τελευταία πέντε χρόνια εξοπλίστηκε σοβαρά μετά από μία εικοσαετία και αυτό φυσικά αποτελεί την καλύτερη απάντηση στους «απέναντι» και ταυτοχρόνως σε όσους εντός ασκούν κριτική στην κυβέρνηση για τον διάλογο με τους Τούρκους. Σε αυτό δεν χωράνε και πολλές κουβέντες, σε όλα τα άλλα αντιθέτως μπορεί ο καθένας να κρίνει και να κατακρίνει όσο θέλει. Για να μη χάνουμε και τα ίχνη σοβαρότητος που διαθέτει ιστορικά μια παράταξη όπως είναι αυτή της Ν.Δ. αλλά και του ΠΑΣΟΚ.