Θανάσης Μαυρίδης

Το ότι χρειάζεται να ταξιδέψουν μερικές χιλιάδες μίλια για να μας πουν κάτι πρόσωπο με πρόσωπο έχει την αξία του από μόνο του. Είναι σαφές ότι η στάση του ξένου παράγοντα έναντι της Ελλάδας έχει γίνει πιο αυστηρή το τελευταίο χρονικό διάστημα.

Και αυτό συμβαίνει για συγκεκριμένους λόγους. Ο κυριότερος είναι ότι υπάρχει μια ακατανόητη για τους ξένους αθέτηση των υποσχέσεων που δίνει κατά καιρούς η ελληνική κυβέρνηση. Στις γνωστές περιπέτειες των επενδυτών της Χαλκιδικής, της COSCO και του ΟΠΑΠ ήρθε να προστεθεί και η περίπτωση της ΔΕΣΦΑ. Η σύμβαση με τους Αζέρους έχει υπογραφεί εδώ και καιρό, αλλά ο υπουργός Σκουρλέτης αποφάσισε να αλλάξει έναν βασικό όρο της σύμβασης με μια υπουργική απόφαση.

Ποιος μπορεί να έχει εμπιστοσύνη σε μια κυβέρνηση που άλλα λέει, άλλα υπογράφει και άλλα εφαρμόζει; Ποια είναι η οπτική που αποκτά ένας ξένος επενδυτής που σκέφτεται να τοποθετήσει χρήματα στην Ελλάδα, όταν μαθαίνει ποια τύχη επεφύλαξε η ελληνική κυβέρνηση στους προηγούμενους που τόλμησαν να περάσουν τα ελληνικά σύνορα; Αυτό που ίσως διαφεύγει την προσοχή μας είναι ότι οι ξένες κυβερνήσεις προστατεύουν τα συμφέροντα των εταιρειών τους σε όλο τον πλανήτη. Στην αλλοδαπή αυτό δεν ονομάζεται διαπλοκή, όπως στην Ελλάδα…
«Δουλειές, δουλειές, δουλειές» ήταν το μήνυμα που έδωσε με νόημα ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών Τζακ Λιου στις συνομιλίες του με τους πολιτικούς και τους οικονομικούς παράγοντες με τους οποίους συναντήθηκε. Και έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ότι ο κ. Λιου δεν περιορίστηκε στις επαφές του με την κυβέρνηση. Συνάντησε τραπεζίτες και επιχειρηματίες! Σαν να ήθελε και ο ίδιος να αποκτήσει μια εικόνα για τα όσα διαδραματίζονται στην Αθήνα…
Και αυτό είναι φυσικό, από τη στιγμή που η αμερικανική πρεσβεία στην Ελλάδα γίνεται αποδέκτης πολλών παραπόνων από ξένους επενδυτές. Πληροφορίες αναφέρουν ότι ειδικά το τελευταίο επεισόδιο της ΔΕΣΦΑ έχει ενοχλήσει ιδιαίτερα τον αμερικανικό παράγοντα. Πολύ περισσότερο, όμως, ενοχλεί το γεγονός ότι χρειάζεται να επιστρέφουν συνέχεια στα ίδια, όταν νωρίτερα είχαν θεωρήσει ότι τα όποια εκκρεμή θέματα είχαν κλείσει μέσα σε ένα συμφωνημένο πλαίσιο.

Ενα ακόμη σημείο που αξίζει να προσεχθεί ήταν η επιμονή των Αμερικανών στη συμμετοχή του ΔΝΤ σε όλες τις διαδικασίες για το χρέος. Το γνωστό ΔΝΤ που είχε καταγγείλει η ελληνική κυβέρνηση μετά τη δημοσίευση συνομιλιών-προϊόν υποκλοπής. Ναι, είναι το ίδιο ΔΝΤ που ο κ. Τσίπρας απαιτεί να απέχει από το ελληνικό πρόγραμμα προκειμένου να σώσει την Ευρώπη που απειλείται!

Δημοσιογραφικές πληροφορίες υποστηρίζουν ότι ανάλογο ήταν το κλίμα και στις συναντήσεις των Ελλήνων αξιωματούχων με τον κ. Πιερ Μοσκοβισί. Και αυτός πάνω κάτω είπε τα ίδια πράγματα, με εξαίρεση το θέμα του ΔΝΤ. Μίλησε για την ανάγκη των μεταρρυθμίσεων, για τις καθυστερήσεις που έχουν σημειωθεί και για τις συμφωνίες που μένουν στα χαρτιά.

Δύο σημαντικοί ξένοι παράγοντες στην Αθήνα για να επισημάνουν στην ελληνική κυβέρνηση ότι βρίσκεται... εκτός των ορίων; Αν δεν πρόκειται για σύμπτωση, τότε έχουμε να κάνουμε με σημαντική εξέλιξη. Μέχρι σήμερα η ελληνική κυβέρνηση έχει στηριχθεί κυρίως από τη γαλλική και την αμερικανική κυβέρνηση. Αν οι δύο μεγάλοι σύμμαχοι του Αλέξη Τσίπρα χτυπάνε καμπανάκι, είναι σαφές ότι τα πράγματα έχουν δυσκολέψει αρκετά.

Πριν από μερικούς μήνες στελέχη της ελληνικής κυβέρνησης πίστεψαν ότι το Προσφυγικό θα τους πρόσφερε τη ρύθμιση του χρέους στο πιάτο. Εκαναν ένα μεγάλο λάθος! Και σήμερα όμως κάνουν λάθος όταν έχουν εναποθέσει όλες τις ελπίδες για την ανάκαμψη της οικονομίας στη ρύθμιση του χρέους. Το χρέος είναι πράγματι ένα θέμα συζήτησης. Αλλά πιο σημαντικό για τον διεθνή παράγοντα είναι η ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων. Η δημιουργία ενός ευνοϊκού περιβάλλοντος για τις επενδύσεις.

Το επόμενο χρονικό διάστημα θα είναι πάρα πολύ επώδυνο για την οικονομία μας. Ολες οι εκτιμήσεις συμφωνούν ότι αυτό το φθινόπωρο θα είναι αρκετά δύσκολο. Το τελευταίο πράγμα, λοιπόν, που χρειάζεται σήμερα η χώρα μας είναι να χάσει τους συμμάχους της στο εξωτερικό. Και δεν μας έχουν μείνει πολλοί...