Βασίλης Υψηλάντης

Σε αυτές τις διαπραγματεύσεις ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ωσεί απών, καθώς το μόνο ενδιαφέρον των στελεχών του ήταν να παζαρεύουν την ανοχή των εταίρων μας σε δημοσιονομικά παρεκκλίνουσες προεκλογικές παροχές.

Καμιά παρέμβαση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν προάσπισε τα συμφέροντα των Ελλήνων παραγωγών στον πρωτογενή τομέα, που θίγεται από τις προτάσεις της Κομισιόν για το νέο ΠΔΠ 2021-2027. Καμιά νέα ιδέα με επιχειρηματικό ενδιαφέρον και προοπτική αειφορίας δεν προτάθηκε στο πλαίσιο του πακέτου Γιούνκερ με στόχο την ενίσχυση της ελληνικής οικονομίας, ως αναβλύζουσα νέα πλουτοπαραγωγική πηγή. Κανένα μεγάλο παραγωγικό έργο δεν προχώρησε στην Ελλάδα, επειδή η κομματική νομενκλατούρα νιώθει ισχυρή με το να παγιδεύει το δημόσιο τομέα σε στείρες και χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες αντί να τον ενθαρρύνει να εκδηλώσει τη δυναμική και τη χρήσιμη αποδοτικότητά του.

Τα «ατού» του Αλέξη στην Οικονομία προσομοιάζουν με τα ατού… αμετανόητου χαρτοκλέφτη. Καταγίνεται με το πώς θα κρύψει άσο στο μανίκι και δεν βλέπει πως εξελίσσεται η παρτίδα!

Προφανές, από τις εκτιμήσεις των θεσμών που στην αξιολογική έκθεσή τους (5/6/19) για το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο σημειώνουν ότι “τα μέτρα της 15ης Μαΐου θέτουν σε κίνδυνο την επίτευξη του στόχου του πρωτογενούς πλεονάσματος για το 2019 και επέκεινα” και πως «η ποιότητα των δημοσιονομικών μέτρων που υιοθετήθηκαν στις 15 Μάη είναι πηγή ανησυχίας σε σχέση με το στόχο να γίνουν τα δημόσια οικονομικά πιο φιλικά προς την ανάπτυξη και την αύξηση των κοινωνικών δαπανών προς τις ομάδες του πληθυσμού που είναι πιο κοντά στο όριο της φτώχειας».

Το πολιτικό μόρφωμα που διαχειρίστηκε τις δημόσιες υποθέσεις τα τελευταία 4,5 χρόνια (από 25/1/2015) το μόνο που κατάφερε είναι να σπείρει διχασμό στην κοινωνία και να εργαλειοποιήσει πολιτικά κάθε θεσμό σε μια προσπάθεια δήθεν ιδεολογικοποίησης της παγκοσμιοποιημένης πιά οικονομίας.

Με το ασύλληπτης κενότητας δόγμα οι «λίγοι» εναντίον των «πολλών» και αφελή αφηγήματα περί ανακούφισης των φτωχότερων με τα χρήματα των πλουσιότερων κατάφεραν να απαξιώσουν και διαλύσουν τη μεσαία τάξη, να αφανίσουν την οικογενειακή επιχειρηματικότητα και να απονευρώσουν τη φιλοδοξία της νέας γενιάς να αλλάξει πραγματικά τον κόσμο προς το καλύτερο.

Η ειδοποιός διαφορά της Νέας Δημοκρατίας από τα παραπειστικά αφηγήματα της καθεστηκυίας αριστεροσύνης είναι πως οι άνθρωποι του μόχθου βλέπουν ως «καλύτερο» την απτή βελτίωση της ποιότητας ζωής τους και όχι την ισοπέδωση, που επιζητούν οι πολιτικές των προεκλογικών επιδομάτων.

Ο κόσμος της δημιουργίας, οι άνθρωποι της δράσης, οι νέοι της ορμητικής διάθεσης αποζητούν ισχυρά θεμέλια για να υψώσουν το δικό τους όραμα στην έρευνα, στην τεχνολογία, στην επιχειρηματικότητα, στην κοινωνική πρόοδο και στην ευημερία με όρους ανάλογους και ισότιμους με εκείνους που πορεύεται η καλπάζουσα Ευρώπη στην εποχή της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Στην εποχή της τεχνολογικής και ρομποτικής προόδου. Με αλυσίδες αξιών στην παραγωγή και όχι με βαρίδια στα πόδια.

Αλλά και οι απόμαχοι θέλουν στη δύση του εργασιακού τους βίου να απολαύσουν καρπούς από τους κόπους τους. Δικαιούνται ανταπόδοση για όλα όσα έδωσαν στο ασφαλιστικό και στο φορολογικό σύστημα. Είναι χρέος της Πολιτείας και κάθε νεότερης γενιάς να αναγνωρίσει την πολυεπίπεδη συμβολή των συνταξιούχων στη διατήρηση της κοινωνικής μας συνοχής. Γιατί είναι αυτοί, οι καρτερικοί γονείς και πρόγονοι, που κράτησαν αναμμένο το καντηλάκι της ελπίδας για μικρούς και μεγάλους στα χρόνια της βαθιάς κρίσης και της καθημερινής αβεβαιότητας, που επέβαλε το πιο επώδυνο, το πιο ανελέητο και πιο αχρείαστο 3ο Μνημόνιο της αδιανόητης διαπραγμάτευσης Βαρουφάκη-Τσίπρα. Όταν η Ελλάδα έγινε πεδίο οικονομικών και κοινωνικών «πειραμάτων». Τότε που χάσαμε την πυξίδα προς την κανονικότητα.

Η Ελλάδα είναι μια ιδιόμορφη χώρα μορφολογικά. Εκατοντάδες κατοικημένα νησιά που θα έπρεπε να συγκαταλέγονται στον παραγωγικό χάρτη της Ευρώπης, είναι αποκομμένα από κάθε ιστό παραγωγικής συμμετοχής. Οι ήρωες νησιώτες μας επιβιώνουν με δυσκολίες, κόντρα στην απομόνωση που τους επιβάλουν οι μητροπολιτικές και μικροπολιτικές πολιτικές. Γιατί οι ψήφοι και οι βουλευτικές έδρες που αποφέρουν τα νησάκια είναι λίγες.

Σε αυτή τη συγκυρία, όμως, της απόλυτης απόρριψης της ψευδολογίας και της ταπείνωσης των πάρα μα πάρα πολλών κάθε ψήφος που προέρχεται από τη νησιωτική Ελλάδα είναι καθοριστικό μήνυμα για ένα μέλλον χωρίς παραμύθια. Για μια Ελλάδα με αύρα φρεσκάδας. Για μια Ελλάδα με καθαρές θέσεις στην πολιτική και καθαρούς πολιτικούς σε θέσεις ευθύνης. Ξεκινάμε με σχέδιο και στόχο την ευημερία για όλους. Αυτή την κρίσιμη στιγμή μόνο μια μεγάλη πολιτική αλλαγή μπορεί να εμπνεύσει κάθε Ελληνίδα, κάθε Έλληνα, κάθε φιλέλληνα να ανακαλύψει και πάλι τους κρυμμένους θησαυρούς στις ικανότητες των ανθρώπων που προχωράνε μαζί, με φιλότιμο και αγάπη για τον τόπο τους. Το μομέντουμ είναι θετικό για όλους μας. Αρκεί να πιστέψουμε ότι μπορούμε να ορίσουμε την κανονικότητα ως ένα κοινό πλαίσιο αξιών χωρίς αποκλεισμούς. Ας ξανακοιτάξουμε μπροστά. Μόνο μπροστά. Τώρα.

Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, π. Βουλευτής ΝΔ στη Δωδεκάνησο και υποψήφιος στις εκλογές της 7ης Ιουλίου