Η Ελληνική Επανάσταση, το Δυστύχημα των Τεμπών και η Αλήθεια
Χρ. Ι. Στεφανάδης
Η Ελληνική Επανάσταση, το Δυστύχημα των Τεμπών και η Αλήθεια
Η αλήθεια στην περιγραφή γεγονότων, θεωρητικά πρέπει να είναι μία και μοναδική και να βασίζεται σε αντικειμενικά στοιχεία
Δυστυχώς όμως, όταν η καταγραφή των γεγονότων δεν είναι απομονωμένη από σκοπιμότητες και δεν είναι ανεπηρέαστη από προσπάθεια απόκρυψης στοιχείων, η αλήθεια αλλοιώνεται σε μεγάλο βαθμό, που φθάνει μέχρι την απόλυτη στρέβλωση και καταλήγει πολλές φορές στο απόλυτο ψέμα!
Ένα πρώτο παράδειγμα: Γιορτάζουμε την μεγάλη επέτειο της Ελληνικής επανάστασης του 1821. Μιας επανάστασης που σηματοδότησε, όχι μόνο την αναγέννηση του Ελληνικού έθνους, αλλά αποτέλεσε και απαρχή της κατάρρευσης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, καθώς και μια τεράστια ανατροπή στην Ευρωπαϊκή πολιτική, πολιτιστική και κοινωνική εξέλιξη.
Παρόλα αυτά, η καταγραφή του ιστορικού αυτού γεγονότος, παρουσιάζεται εντελώς διαφορετικά από εμάς και από τους Τούρκους. Οι τούρκοι, κατά την περίοδο της σκλαβιάς, εκτός από την απόλυτη εξαθλίωση του Ελληνικού πληθυσμού, τις σφαγές, τις διώξεις και την προσπάθεια αφελληνισμού σε επίπεδο γλώσσας, θρησκείας και εθνικής συνείδησης, αντικειμενικά προέβησαν σε συστηματική γενοκτονία των Ελλήνων.
Αφού, σύμφωνα με τον ορισμό της γενοκτονίας, όπως καταγράφεται σε απόφαση του ΟΗΕ το 1948, που ενσωματώθηκε το διεθνές δίκαιο το 1951, γενοκτονία είναι: “η εσκεμμένη προσπάθεια καταστροφής συνολικά ή εν μέρει, μιας εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας”, και αφορά:
1) τον φόνο μελών της ομάδας,
2) την πρόκληση σοβαρής σωματικής ή διανοητικής βλάβης σε μέλη της ομάδας,
3) τη σκόπιμη επιβολή στην ομάδα συνθηκών ζωής υπολογισμένων έτσι ώστε να επιφέρουν τη φυσική τους καταστροφή, συνολικά ή εν μέρει,
4) την επιβολή μέτρων που αποσκοπούν στην αποτροπή γεννήσεων στο εσωτερικό της ομάδας και
5) την υποχρεωτική μεταφορά των παιδιών της ομάδας σε κάποια άλλη.
Στοιχεία που αφορούν και τις πέντε αυτές προϋποθέσεις της γενοκτονίας, υπάρχουν άφθονα και αντικειμενικά καταγεγραμμένα.
Τα ίδια όμως ιστορικά γεγονότα, εξοργιστικά διαστρεβλωμένα, τα παρουσιάζουν οι Τούρκοι. Το παρακάτω απόσπασμα, είναι από Τουρκικά σχολικά βιβλία, και αναφέρεται στην Ελληνική επανάσταση του 1821:
…«Οι Έλληνες είχαν υποταχτεί οριστικά στο οθωμανικό κράτος επί Μωάμεθ του Πορθητή. Είχαν παραχωρηθεί τότε και σ’ αυτούς, όπως και στους άλλους χριστιανούς, ελευθερίες ως προς τα θέματα θρησκείας και γλώσσας. Στην Πελοπόννησο μάλιστα και στα νησιά του Αιγαίου οι Έλληνες ζούσαν σχεδόν αυτόνομοι....Οι σχέσεις που είχαν αναπτύξει με τη Ρωσία κατά τον 18ο αιώνα συντέλεσαν στη διάδοση εθνικοαπελευθερωτικών ιδεών μεταξύ τους.
Ένα πρώτο παράδειγμα: Γιορτάζουμε την μεγάλη επέτειο της Ελληνικής επανάστασης του 1821. Μιας επανάστασης που σηματοδότησε, όχι μόνο την αναγέννηση του Ελληνικού έθνους, αλλά αποτέλεσε και απαρχή της κατάρρευσης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, καθώς και μια τεράστια ανατροπή στην Ευρωπαϊκή πολιτική, πολιτιστική και κοινωνική εξέλιξη.
Παρόλα αυτά, η καταγραφή του ιστορικού αυτού γεγονότος, παρουσιάζεται εντελώς διαφορετικά από εμάς και από τους Τούρκους. Οι τούρκοι, κατά την περίοδο της σκλαβιάς, εκτός από την απόλυτη εξαθλίωση του Ελληνικού πληθυσμού, τις σφαγές, τις διώξεις και την προσπάθεια αφελληνισμού σε επίπεδο γλώσσας, θρησκείας και εθνικής συνείδησης, αντικειμενικά προέβησαν σε συστηματική γενοκτονία των Ελλήνων.
Αφού, σύμφωνα με τον ορισμό της γενοκτονίας, όπως καταγράφεται σε απόφαση του ΟΗΕ το 1948, που ενσωματώθηκε το διεθνές δίκαιο το 1951, γενοκτονία είναι: “η εσκεμμένη προσπάθεια καταστροφής συνολικά ή εν μέρει, μιας εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας”, και αφορά:
1) τον φόνο μελών της ομάδας,
2) την πρόκληση σοβαρής σωματικής ή διανοητικής βλάβης σε μέλη της ομάδας,
3) τη σκόπιμη επιβολή στην ομάδα συνθηκών ζωής υπολογισμένων έτσι ώστε να επιφέρουν τη φυσική τους καταστροφή, συνολικά ή εν μέρει,
4) την επιβολή μέτρων που αποσκοπούν στην αποτροπή γεννήσεων στο εσωτερικό της ομάδας και
5) την υποχρεωτική μεταφορά των παιδιών της ομάδας σε κάποια άλλη.
Στοιχεία που αφορούν και τις πέντε αυτές προϋποθέσεις της γενοκτονίας, υπάρχουν άφθονα και αντικειμενικά καταγεγραμμένα.
Τα ίδια όμως ιστορικά γεγονότα, εξοργιστικά διαστρεβλωμένα, τα παρουσιάζουν οι Τούρκοι. Το παρακάτω απόσπασμα, είναι από Τουρκικά σχολικά βιβλία, και αναφέρεται στην Ελληνική επανάσταση του 1821:
…«Οι Έλληνες είχαν υποταχτεί οριστικά στο οθωμανικό κράτος επί Μωάμεθ του Πορθητή. Είχαν παραχωρηθεί τότε και σ’ αυτούς, όπως και στους άλλους χριστιανούς, ελευθερίες ως προς τα θέματα θρησκείας και γλώσσας. Στην Πελοπόννησο μάλιστα και στα νησιά του Αιγαίου οι Έλληνες ζούσαν σχεδόν αυτόνομοι....Οι σχέσεις που είχαν αναπτύξει με τη Ρωσία κατά τον 18ο αιώνα συντέλεσαν στη διάδοση εθνικοαπελευθερωτικών ιδεών μεταξύ τους.
Στην πραγματικότητα οι Ρώσοι ήδη από την εποχή του Μεγάλου Πέτρου ξεσήκωναν τους Έλληνες σε κάθε ευκαιρία εναντίον του οθωμανικού κράτους…Στα χρόνια της Γαλλικής Επανάστασης τα ελληνικά πλοία υπό τουρκική σημαία κυκλοφορούσαν ελεύθερα παντού και μονοπώλησαν το εμπόριο της Μεσογείου. Έτσι πλούτισαν πολλοί Έλληνες που ζούσαν σε μεγάλες πόλεις της Ευρώπης (όπως η Μασσαλία, η Τεργέστη, η Οδησσός), ίδρυσαν στην Ελλάδα πολλά σχολεία και διέδωσαν σ’ όλους τους Έλληνες τις ιδέες της εθνικής ελευθερίας και ανεξαρτησίας... Τέλος, οι Έλληνες ίδρυσαν μια μυστική οργάνωση που στόχευε στην απόκτηση της ανεξαρτησίας τους και ονομαζόταν “Εθνική Εταιρεία” (αναφέρονται στην Φιλική Εταιρία)…
Η Εθνική Εταιρεία ιδρύθηκε αρχικά το 1814 στην Οδησσό από τρία άτομα (δύο Έλληνες και ένα Βούλγαρο). Ουσιαστικός στόχος της ήταν η επανίδρυση της αρχαίας Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.. Η Εθνική Εταιρεία ενδυναμώθηκε σε μικρό χρονικό διάστημα και ίδρυσε πολλά παραρτήματα στην Κωνσταντινούπολη και την Ελλάδα..
Χάρη στις ενέργειες της Εθνικής Εταιρείας οι Έλληνες είχαν προετοιμαστεί πλήρως για να επαναστατήσουν. Δεν άφηνε όμως περιθώριο για να ξεσπάσει η επανάσταση ο Αλή πασάς των Ιωαννίνων, που ήταν γνώστης όλων των δραστηριοτήτων της Εταιρείας.
Όταν πάντως ο Αλή πασάς έκανε τη δική του επανάσταση εναντίον του σουλτάνου, οι Έλληνες επωφελήθηκαν: ενώ οι οθωμανικές δυνάμεις ήταν απασχολημένες μ’ αυτόν, η Εθνική Εταιρεία αποφάσισε να ξεσπάσει η επανάσταση….”
Δηλαδή, οι Έλληνες ενώ ευημερούσαν και είχαν προνόμια, αυτονομία και διακρίσεις, αποφάσισαν να επαναστατήσουν!...
Καμία λέξη στα Τουρκικά βιβλία για την καταπίεση, τις σφαγές, τις γενοκτονίες, και τον εξανδραποδισμό των Ελλήνων την εποχή της οθωμανικής δουλείας…
Ένα δεύτερο επίκαιρο παράδειγμα.
Είχαμε την τραγωδία στα Τέμπη. Πενήντα επτά, νέοι κυρίως, άνθρωποι, σκοτώθηκαν άδικα σε ένα τρομερό δυστύχημα. Μετά την εθνική οδύνη και το καθολικό πένθος, ήλθε η ώρα της αναζήτησης των ευθυνών και της τιμωρίας των ενόχων. Αλλά προηγουμένως, είναι απαραίτητη η καταγραφή των πραγματικών περιστατικών – και εδώ αρχίζει μια απερίγραπτη κατάσταση – . Πολιτικοί, συνδικαλιστές, δικηγόροι, αλλά και απλοί πολίτες, περιγράφουν εντελώς διαφορετικά το γεγονός και τα αληθινά περιστατικά:
Δυο τρένα συγκρούσθηκαν από μοιραίο ανθρώπινο λάθος.
Η στάθμιση παραπέρα των ευθυνών, με φθίνουσα βαρύτητα, αναφέρεται στις οργανωτικές και τεχνολογικές ατέλειες των σιδηροδρόμων, στην προβληματική εκπαίδευση του προσωπικού, στις μετακινήσεις, στις συμβάσεις που δεν υλοποιήθηκαν, στους πολιτικούς προϊσταμένους και στις διαχρονικές κυβερνήσεις της χώρας μας. Εδώ αρχίζουν τα απίστευτα. Εντελώς διαφορετική περιγραφή των γεγονότων από την αντιπολίτευση. Ερμηνείες, που δεν βασίζονται στα πραγματικά περιστατικά, όπως αυτά τεκμηριώνονται με αυτοψίες, εγγραφα και μαρτυρίες, αλλά ερμηνείες που οδηγούνται βασικά από αντιπολιτευτική στρατηγική. Ερμηνείες, που προσπαθούν να αλλοιώσουν τα πραγματικά γεγονότα και δεν βασίζονται σε αληθινά και αντικειμενικά τεκμήρια… Ερμηνείες που κατατίθενται ακόμα και μέσα στην Βουλή των Ελλήνων!...
Αποτέλεσμα όλων αυτών, είναι ο λαός να βομβαρδίζεται από αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις, να απογοητεύεται, να οργίζεται και τελικά, όπως καταγράφεται συνολικά στις δημοσκοπήσεις, να προσανατολίζεται με την ψήφο του από αντίδραση σε πολιτικούς σχηματισμούς μικρούς, ακόμα και εκτός του δημοκρατικού τόξου.
“Το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικόν ό,τι είναι αληθές”, είπε ο Διονύσιος Σολομός.
Και το αληθές, σήμερα είναι εθνική ανάγκη!
…O Πρωθυπουργός είπε σε πρόσφατη συνέντευξη του: ”στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, η χώρα ήλθε αντιμέτωπη με διαχρονικές αμαρτίες…”
Τις αμαρτίες αυτές, καλό είναι να τις αναγνωρίσουμε όλοι! Προσκολλημένοι μόνο στην αλήθεια και όχι σε αντιπολιτευτικούς σχεδιασμούς!
*Ο Χριστόδουλος Ι. Στεφανάδης είναι Καθηγητής Καρδιολογίας
Η Εθνική Εταιρεία ιδρύθηκε αρχικά το 1814 στην Οδησσό από τρία άτομα (δύο Έλληνες και ένα Βούλγαρο). Ουσιαστικός στόχος της ήταν η επανίδρυση της αρχαίας Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.. Η Εθνική Εταιρεία ενδυναμώθηκε σε μικρό χρονικό διάστημα και ίδρυσε πολλά παραρτήματα στην Κωνσταντινούπολη και την Ελλάδα..
Χάρη στις ενέργειες της Εθνικής Εταιρείας οι Έλληνες είχαν προετοιμαστεί πλήρως για να επαναστατήσουν. Δεν άφηνε όμως περιθώριο για να ξεσπάσει η επανάσταση ο Αλή πασάς των Ιωαννίνων, που ήταν γνώστης όλων των δραστηριοτήτων της Εταιρείας.
Όταν πάντως ο Αλή πασάς έκανε τη δική του επανάσταση εναντίον του σουλτάνου, οι Έλληνες επωφελήθηκαν: ενώ οι οθωμανικές δυνάμεις ήταν απασχολημένες μ’ αυτόν, η Εθνική Εταιρεία αποφάσισε να ξεσπάσει η επανάσταση….”
Δηλαδή, οι Έλληνες ενώ ευημερούσαν και είχαν προνόμια, αυτονομία και διακρίσεις, αποφάσισαν να επαναστατήσουν!...
Καμία λέξη στα Τουρκικά βιβλία για την καταπίεση, τις σφαγές, τις γενοκτονίες, και τον εξανδραποδισμό των Ελλήνων την εποχή της οθωμανικής δουλείας…
Ένα δεύτερο επίκαιρο παράδειγμα.
Είχαμε την τραγωδία στα Τέμπη. Πενήντα επτά, νέοι κυρίως, άνθρωποι, σκοτώθηκαν άδικα σε ένα τρομερό δυστύχημα. Μετά την εθνική οδύνη και το καθολικό πένθος, ήλθε η ώρα της αναζήτησης των ευθυνών και της τιμωρίας των ενόχων. Αλλά προηγουμένως, είναι απαραίτητη η καταγραφή των πραγματικών περιστατικών – και εδώ αρχίζει μια απερίγραπτη κατάσταση – . Πολιτικοί, συνδικαλιστές, δικηγόροι, αλλά και απλοί πολίτες, περιγράφουν εντελώς διαφορετικά το γεγονός και τα αληθινά περιστατικά:
Δυο τρένα συγκρούσθηκαν από μοιραίο ανθρώπινο λάθος.
Η στάθμιση παραπέρα των ευθυνών, με φθίνουσα βαρύτητα, αναφέρεται στις οργανωτικές και τεχνολογικές ατέλειες των σιδηροδρόμων, στην προβληματική εκπαίδευση του προσωπικού, στις μετακινήσεις, στις συμβάσεις που δεν υλοποιήθηκαν, στους πολιτικούς προϊσταμένους και στις διαχρονικές κυβερνήσεις της χώρας μας. Εδώ αρχίζουν τα απίστευτα. Εντελώς διαφορετική περιγραφή των γεγονότων από την αντιπολίτευση. Ερμηνείες, που δεν βασίζονται στα πραγματικά περιστατικά, όπως αυτά τεκμηριώνονται με αυτοψίες, εγγραφα και μαρτυρίες, αλλά ερμηνείες που οδηγούνται βασικά από αντιπολιτευτική στρατηγική. Ερμηνείες, που προσπαθούν να αλλοιώσουν τα πραγματικά γεγονότα και δεν βασίζονται σε αληθινά και αντικειμενικά τεκμήρια… Ερμηνείες που κατατίθενται ακόμα και μέσα στην Βουλή των Ελλήνων!...
Αποτέλεσμα όλων αυτών, είναι ο λαός να βομβαρδίζεται από αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις, να απογοητεύεται, να οργίζεται και τελικά, όπως καταγράφεται συνολικά στις δημοσκοπήσεις, να προσανατολίζεται με την ψήφο του από αντίδραση σε πολιτικούς σχηματισμούς μικρούς, ακόμα και εκτός του δημοκρατικού τόξου.
“Το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικόν ό,τι είναι αληθές”, είπε ο Διονύσιος Σολομός.
Και το αληθές, σήμερα είναι εθνική ανάγκη!
…O Πρωθυπουργός είπε σε πρόσφατη συνέντευξη του: ”στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, η χώρα ήλθε αντιμέτωπη με διαχρονικές αμαρτίες…”
Τις αμαρτίες αυτές, καλό είναι να τις αναγνωρίσουμε όλοι! Προσκολλημένοι μόνο στην αλήθεια και όχι σε αντιπολιτευτικούς σχεδιασμούς!
*Ο Χριστόδουλος Ι. Στεφανάδης είναι Καθηγητής Καρδιολογίας
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα