Χρ. Ι. Στεφανάδης

Πρόσφατη ανθρωπολογική μελέτη από τις ΗΠΑ, δίνει μια εξήγηση . Οι εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες οι οποίες επικρατούσαν στις σαβάνες όπου ζούσαν τα πρώτα ανθρωποειδή, έκαναν το έδαφος να καίει, δυσκολεύοντας την κίνηση! Κάπως έτσι οι πρόγονοι μας αναγκάστηκαν να σηκωθούν όρθιοι, ώστε να εκτίθεται μικρότερη επιφάνεια του σώματός τους στο καυτό έδαφος, από ό,τι όταν περπατούσαν στα τέσσερα. Παράλληλα, άρχισε να αναπτύσσεται και ο εγκέφαλός τους στα πλαίσια της αναγκαστικής προσαρμογής στις νέες συνθήκες που η όρθια βάδιση επέβαλλε, άρχισαν να έχουν συνείδηση του εαυτού τους και άρχισαν να χρησιμοποιούν την φωτιά.

Ο πρωτόγονος άνθρωπος λοιπόν, σηκώθηκε στα δύο πόδια από ανάγκη να προσαρμοσθεί σε ένα δυσμενές περιβάλλον ,να επιβιώσει και να εξελιχθεί. Και το γεγονός αυτό συνέβαλε στην εξέλιξη του εγκεφάλου του και επομένως των νοητικών λειτουργιών του…

…Η περιοχή μας και γενικότερα η Ανατολική Μεσόγειος , έχει ανεβάσει επικίνδυνα υψηλή θερμοκρασία. Όχι όμως από την κλιματική αλλαγή που απειλεί τον πλανήτη μας με καταστροφική υπερθέρμανση. Η περιοχή μας έχει ανεβάσει επικίνδυνα υψηλή “θερμοκρασία” ,από διεκδικήσεις παράλογες κρατών της περιοχής. Διεκδικήσεις που έχουν αφορμή τα ενεργειακά υποθαλάσσια κοιτάσματα που βρέθηκαν ή που έχουν ιχνηλατηθεί . Οι πλέον παράλογες και εξοργιστικές διεκδικήσεις προβάλλονται από την Τουρκία με την επινόηση των “γκρίζων ζωνών” και της “γαλάζιας πατρίδας”…

Ο όρος “γκρίζες ζώνες” επινοήθηκε από την Τουρκική εξωτερική πολιτική στην δεκαετία του ’90 και αναφέρεται σε νησίδες του Αιγαίου όπου η Τουρκία αμφισβητεί την διαχρονική κυριαρχία της χώρας μας. Ο όρος όμως αυτός και οι σχετικές διεκδικήσεις είναι ανυπόστατα, από νομικής, ιστορικής αλλά και πολιτικής πλευράς και αυτονόητα θεωρείται από την χώρα μας ως μια επεκτατική κίνηση της Τουρκίας στο Αιγαίο. Και τούτο γιατί τα θαλάσσια σύνορα μας καθορίζονται από διεθνείς συνθήκες. Παρ όλα αυτά, κατά την Τουρκία, η κυριότητα των περιοχών αυτών δεν είναι ξεκάθαρη. Αν και ο όρος δεν έχει βρει ανταπόκριση σε κάποιον επίσημο διεθνή οργανισμό, χρησιμοποιείται συχνά από την τουρκική πλευρά για την αιτιολόγηση ή περιγραφή διεκδικήσεών της σε ελληνικές παραμεθόριες περιοχές. Το θέμα αυτό και η αμφισβήτηση της +επικράτειάς μας, θα λυνόταν αυτόματα με την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 μίλια, δικαίωμα που προκύπτει αβίαστα από το διεθνές δίκαιο... Μπροστά σε αυτή την προοπτική, οι γείτονές μας υιοθέτησαν το Casus Belli, δηλαδή την αιτία πολέμου σε μια ενδεχόμενη τέτοια Ελληνική κίνηση…

Η Τουρκία όμως συνεχίζει να προκαλεί και να απειλεί. Υπογράφει γελοίες συνθήκες συνεκμετάλλευσης με την ετοιμόρροπη κυβέρνηση της Λιβύης, αγνοεί την Ελληνική υφαλοκρηπίδα και εξαφανίζει το ακριτικό Καστελόριζο , προβάλλοντας κατά τρόπο προκλητικά αυθαίρετο, ότι δεν μπορεί ένα νησί έκτασης 40 τετραγωνικών χιλιομέτρων , που απέχει 2 χιλιόμετρα από την Τουρκία και πάνω από 500 χιλιόμετρα από την Ελλάδα, να έχει υφαλοκρηπίδα !

Παράλληλα, συνεχίζει να παραβιάζει ασύστολα και συστηματικά τον εναέριο χώρο της χώρας μας και απειλεί συνεχώς με πόλεμο…
Η προκλητικότητα αυτή των γειτόνων μας , ανεβάζει επικίνδυνα την “πολιτική θερμοκρασία” της περιοχής. Την ανεβάζει σε τέτοιο βαθμό, που αν συνεχίσουν οι Τούρκοι αυτή την πολιτική και οι σύμμαχοι μας και γενικότερα η πολιτισμένη διεθνής κοινότητα, δεν τους συνετίσουν, το έδαφος της πατρίδας μας και η θάλασσά μας, θα “υπερθερμανθούν”.

θα “υπερθερμανθούν” σε τέτοιο βαθμό, που θα αναγκασθούμε να σταθούμε “ όρθιοι”. Όρθιοι από τον αναπαυτικό καναπέ και την αδιάφορη θέση, ότι “δεν πρόκειται να γίνει τίποτε” …

“ Όρθιοι”, με την πεποίθηση ότι μόνοι μας θα αντιμετωπίσουμε τον κίνδυνο.

“ Όρθιοι” , με το ηθικό που έχει κάποιος που το δίκαιο είναι μαζί του .

“ Όρθιοι”, με την βαθιά γνώση, ότι σε σχέση με τους γείτονες, είμαστε πάντα στην σωστή πλευρά της ιστορίας.

Και αυτό θα πρέπει να γίνει σύντομα. Να γίνει πριν αναγκαστούμε από την “υπερθέρμανση” του εδάφους της περιοχής μας, το οποίο θα υπερθερμανθεί σε τέτοιο βαθμό, που θα μας αναγκάσει να σταθούμε βίαια όρθιοι και να τρέξουμε … Όπως ο μακρινός πρόγονός μας ,που αναγκάσθηκε στην Κένυα της Αφρικής να σταθεί απροετοίμαστα όρθιος… Σε μια όμως στάση που δεν είχε συνηθίσει και που σίγουρα το πρώτο διάστημα, προτού αναπτυχθεί ο εγκέφαλός του, του στοίχισε μεγάλες απώλειες σε ένα εχθρικό περιβάλλον της Σαβάνας, γεμάτο από τα άγρια ζώα!...

*Ο Χριστόδουλος Ι. Στεφανάδης είναι καθηγητής καρδιολογίας