Τόνυ Δημητρίου: Sex & the City για άντρες

Οση ώρα τακτοποιούσε τα πράγματά του στο καμαρίνι του στο θέατρο «Λαμπέτη», ο Τόνυ Δημητρίου μου εξηγούσε τον λόγο που οι άντρες πρέπει οπωσδήποτε να δουν την παράσταση. «Η “Αντρες έτοιμοι για όλα” είναι κάτι σαν το αντρικό “Sex and the City”. Το έργο μιλάει για την αντρική φιλία, τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τις γυναίκες, την προδοσία... Είναι σαν να μπαίνεις στα άδυτα μιας αντροπαρέας. Αυτό είναι ενδιαφέρον και για τις γυναίκες, γιατί μπορούν να κρυφακούσουν τι λέμε μεταξύ μας». 

Τo όνομά του στην παράσταση είναι Χρήστος και το επάγγελμά του οδηγός ταξί. Είναι ένας καθημερινός άνθρωπος που προσπαθεί να προσαρμόσει τη ζωή του στα νέα δεδομένα. Ο συγκεκριμένος ρόλος για τον Τόνυ είναι κατά κάποιον τρόπο καρμικός. «Πέρυσι τον χειμώνα έγινε ένα φοβερό ευτράπελο. Είναι Πέμπτη απόγευμα, χτυπάει το τηλέφωνο και ακούω: "Κύριε Τόνυ, μπορείτε να έρθετε να παίξετε απόψε γιατί ο κ. Ευθυμιάδης είναι αδιάθετος;”. Να σου πω ότι με τον Θανάση είμαστε πολύ καλοί φίλοι και ότι τον είχα αντικαταστήσει στην παράσταση, το 2013, σε μια περιοδεία που είχε γίνει τότε σε όλη την Ελλάδα. Τους λέω: “Παιδιά, πριν από δύο χρόνια είχα παίξει τον ρόλο, δεν τον θυμάμαι, θα κάτσω να διαβάσω και ίσως αύριο να έχετε παράσταση”. Την άλλη ημέρα ο Θανάσης μου λέει ότι είναι καλύτερα και θα παίξει. Παρατάω το κείμενο. Εκείνο το βράδυ αποφάσισα να πάω να δω την παράσταση. Ξεκινάει το έργο. Παίζει το πρώτο μέρος ο Θανάσης, αλλά μετά εξαντλήθηκε. Στο διάλειμμα μου ανακοινώθηκε ότι ο Θανάσης έφυγε από το θέατρο. Εκεί δεν είχα άλλη επιλογή. Ο κόσμος περίμενε. Εμφανίζομαι εγώ στο δεύτερο μέρος. Να σου πω ότι πριν από κάθε σκηνή είχα το κείμενο στα χέρια μου. Αυτοσχεδίασα και λίγο. Oταν τελείωσε η παράσταση καθόμουν μέσα στο αμάξι για κάνα τέταρτο προσπαθώντας να συνειδητοποιήσω τι έγινε», διηγείται ο ίδιος. 



Η σκηνή του στριπτίζ είναι για τον Τόνυ «το κερασάκι σε μια πολύ ωραία τούρτα», όπως χαρακτηρίζει την παράσταση. Θυμάται την πρώτη φορά που πέταξε τα ρούχα του μπροστά στο κοινό; «Δεν μπορώ να θυμηθώ την πρώτη φορά που έκανα τη σκηνή του στριπτίζ στην περιοδεία. Θυμάμαι όμως να βγάζω το ένα ρούχο και κατά λάθος να βγάζω και τα άλλα!» λέει γελώντας και συνεχίζει: «Μου έχει τύχει να βγάζω το παντελόνι και να τραβάω κατά λάθος και το άσπρο σώβρακο! (γελάει) Και να έχω το άγχος τώρα τι θα δείξω στον κόσμο... Τη στιγμή δε που μένω με το τελευταίο κόκκινο εσώρουχο, πολλές φορές αναρωτιέμαι αν το φοράω. Μόνο από τις αντιδράσεις του κόσμου μπορείς να το καταλάβεις». 

Ποιες είναι οι αντιδράσεις του γυναικείου κοινού; «Δεν νομίζω ότι έρχονται οι γυναίκες για να μας δουν σχεδόν γυμνούς. Αλλά κι αυτό να συμβαίνει, δεν με χαλάει καθόλου».

Η υπόθεση του έργου είναι λίγο πολύ γνωστή. Πέντε φίλοι, θέλοντας να σώσουν το στέκι τους, την «Αναμπέλα», προσφέρονται να συμμετάσχουν σε μια βραδιά στριπτίζ για να συγκεντρώσουν τα χρήματα. Εχοντας βιώσει την εμπειρία τού να έχει έναν δικό του χώρο, αισθάνεται την αγωνία και τον πόνο του ιδιοκτήτη που χάνει το μαγαζί του; «Φυσικά. Εγώ κάποια στιγμή είχα ένα μπαράκι στου Ψυρρή, το “Ayor”. Ηταν καλές εποχές, από το 2004 μέχρι και το 2011, όπου έφυγα από το μαγαζί. Το πόνεσα και το αγάπησα. Οταν έχεις ένα μαγαζί, κάνεις ό,τι μπορείς να διατηρήσεις την ποιότητα και το κέφι. Αλλά όταν βλέπεις κάτι να αργοπεθαίνει, σε πονάει».



Οι «Αντρες έτοιμοι για όλα», τη στιγμή που χάνουν τις δουλειές τους, τις γυναίκες τους, τα μαγαζιά τους και τις οικονομίες τους, επιλέγουν να διασκεδάσουν την αγωνία τους χαρίζοντας το γέλιο. «Νομίζω ότι η παράσταση θίγει το 90% των προβλημάτων που απασχολούν τον σύγχρονο Ελληνα. Να σου πω ότι λόγω της οικονομικής κρίσης έχουν χαλάσει και σπίτια. Γιατί αν χρειαστεί να κλειστούμε περισσότερο μέσα στο σπίτι, τότε ίσως γνωρίσουμε καλύτερα τον άνθρωπο που έχουμε απέναντί μας. Οταν υπάρχουν λεφτά και είμαστε στα πάνω μας και διασκεδάζουμε όλα είναι καλά. Η σχέση, όμως, θα τσεκαριστεί αν δεν έχω να σου προσφέρω κάτι άλλο πέρα από εμένα». 

Πώς αντιδρούν οι άντρες όταν πλήττεται η τσέπη τους; «Εγώ πάντως πέφτω ψυχολογικά όταν δεν αισθάνομαι παραγωγικός. Μπορεί να μην έχει να κάνει με το πόσα λεφτά βγάζω. Δεν λέω ότι δεν έχουν σημασία τα χρήματα. Κανένας άντρας δεν θέλει να μην έχει τα απαραίτητα ή να παίρνει τη μάνα του να του στείλει λεφτά, έτσι; Αλλά νομίζω ότι είναι πιο σημαντικό για έναν άνδρα να παράγει έργο και να τον θαυμάζει η γυναίκα που έχεις δίπλα του. Μόλις αισθανθείς ότι από τα μάτια της γυναίκας έχει φύγει ο θαυμασμός, να ξέρεις ότι έχει τελειώσει».

Ο ρόλος του, ο Χρήστος, απατά τη γυναίκα του, αλλά και απατάται από αυτή. Στην προδοσία όμως που δέχεται απαντά με μεγαλοψυχία. Στη ζωή του θα ήταν το ίδιο γενναιόδωρος; «Στην προκειμένη, η εξέλιξη αυτή βολεύει τον χαρακτήρα μου. Δεν πιστεύω πως αν δεν τον βόλευε θα έδειχνε τέτοια μεγαλοψυχία. Κακά τα ψέματα. Πιστεύω ότι αν σου συμβεί μια τέτοια προδοσία, καταρρέει ο κόσμος σου. Αισθάνεσαι ότι σε έχουν κοροϊδέψει. Το να χωρίσεις είναι άλλο θέμα. Δυστυχώς, τα περισσότερα ζευγάρια δεν γερνάνε μαζί. Αλλά όσον αφορά στην προδοσία, παίρνει χρόνο να επουλωθεί η πληγή». 

«Με έχουν απατήσει»

Ο ίδιος πώς αντιδρά στο ενδεχόμενο μιας προδοσίας; «Εχω απατηθεί στη ζωή μου και μπορώ να πω ότι λειτούργησα σχετικά καλά! Γιατί ήμουν σε ηλικία μετά τα 30 και έβαλα τη λογική μου να δουλέψει. Ηταν μια κοπέλα που αγαπούσα πολύ, αλλά σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να είχε συμβεί και σε εμένα. Ετσι είναι. Θα μπορούσα να την απατήσω και εγώ. Είναι τελείως διαφορετικό να έχεις παράλληλη σχέση και άλλο να απιστήσεις. Και τα δύο προδοσία είναι, αλλά η δεύτερη περίπτωση έχει περισσότερα ελαφρυντικά. Ξέρεις, υπάρχει ένα συναίσθημα που είναι πολύ ισχυρό. Είναι ο πόθος. Δηλαδή ένας άντρας όταν ποθεί μία γυναίκα είναι ικανός να κάνει τα πάντα γι’ αυτή. Οταν ξεθυμάνει ο πόθος και μείνει η αγάπη γι’ αυτή, δεν είμαι τόσο σίγουρος ότι θα κάνει τα ίδια πράγματα που έκανε στο παρελθόν. Είναι ένα από τα συνήθη λάθη των αντρών», απαντά με ειλικρίνεια. 



Ολοι οι συντελεστές της παράστασης «Αντρες έτοιμοι για όλα» 

Ο Τόνυ είναι από τους τυχερούς ηθοποιούς που έχει ζήσει τις καλές εποχές του θεάτρου και της τηλεόρασης. Το 1990, όταν και αποφοίτησε από τη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου, το κλίμα ήταν ανθηρό. «Ναι, αλλά επίτρεψέ μου να πω ότι υπάρχει μια παρεξήγηση. Ναι, τότε ήταν άλλο το κλίμα, αλλά μέχρι να προλάβω να σταθώ στα πόδια μου, για να μπορώ να διαπραγματευτώ καλύτερα τα οικονομικά μου, έσκασε η κρίση. Εκεί που είχα δουλέψει δυο-τρία χρόνια καλά και ήμουν έτοιμος να πάρω ένα καλό αυτοκίνητο -γιατί δεν μιλάμε για κάτι παραπάνω- ήρθε η κρίση και μας τσάκισε. Και τότε σου κακοφαίνεται διπλά. Βέβαια, υπήρχαν πάντα και εκείνοι που έβγαζαν πολλά λεφτά, αλλά ήταν πέντε ή δέκα. Οι υπόλοιποι μπορούσαν να ζουν αξιοπρεπώς», τονίζει στο «thema people».  Ο πατέρας του, Κώστας Δημητρίου, είναι σταρ στην Κύπρο, που χαίρει εκτίμησης και σεβασμού. Γιατί αυτός όμως επέλεξε να ξεκινήσει την καριέρα του στην Ελλάδα και όχι στην Κύπρο; «Ηταν κάτι που ήθελα να αποφύγω. Οταν τελείωσα τη δραματική σχολή θα μπορούσα να είχα κατέβει κατευθείαν στον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου, όπου θα έπαιρνα έναν παχυλό μισθό και θα ήμουν βασιλιάς. Ομως, ήθελα να αποδείξω στον εαυτό μου ότι μπορώ να τα καταφέρω μόνος μου. Οπότε προτίμησα να δουλεύω πορτιέρης το βράδυ για να μπορέσω να ζήσω και να πηγαίνω το πρωί στην πρόβα μου. Ηθελα να γυρίσω στο νησί μου ως πρωταγωνιστής με την αξία μου. Οπως και έγινε». 

Από το ξεκίνημά του μέχρι σήμερα, εμφανισιακά τουλάχιστον, παραμένει σχεδόν ίδιος. Ποιο είναι το μυστικό του; «Δεν είμαι ίδιος, αλλά θέλω να πιστεύω ότι μεγαλώνω καλά. Γενικά ως άνθρωπος έχω ενέργεια και αίσθηση του χιούμορ που την έχω κληρονομήσει από την οικογένειά μου. Πάντα προσπαθώ να γελάω και να κάνω και τους φίλους μου να γελάνε. Ισως αν σκεφτόμουν κάτι άλλο, πέρα από το να πω κάτι για να χαμογελάσει ο άνθρωπος που έχω απέναντί μου, να είχα βγάλει και περισσότερα χρήματα. Γενικά πάσχω από παλιμπαιδισμό. Δηλαδή όταν πήρα rollerblades στην κόρη μου, πήρα και σε μένα. Πριν από έξι μήνες ξεκίνησα μαθήματα κιθάρας, παίζω τένις... Επειδή έχω δει πολλά πράγματα στη ζωή μου να συμβαίνουν, επιμένω να χαμογελώ». Σε όλες τις δυσκολίες αντιδρά έτσι θετικά; «Δεν έχω κάποιο μοτίβο. Αλλωστε υπάρχουν λογής-λογής δυσκολίες. Μεγαλώνοντας έχω φέρει πολλές φορές τον εαυτό μου προ εκπλήξεως ως προς τον τρόπο που αντέδρασα. Ποτέ δεν περίμενα από τον εαυτό μου να είναι τόσο γκουρού και ψύχραιμος σε κάποιες καταστάσεις. Επιλέγω πια να μην είμαι τόσο αυστηρός με τον εαυτό μου. Την υπερβολική αυτοκριτική τη βρίσκω λίγο νοσηρή. Πιστεύω ότι οδηγεί στη μεγαλύτερη νόσο της εποχής μας που είναι η κατάθλιψη. Αν και πιστεύω ότι κατάθλιψη παθαίνει ο κόσμος που έχει χρόνο να την πάθει. Τι εννοώ; Οταν τρέχεις για το μεροκάματο από το πρωί μέχρι το βράδυ και παλεύεις για να ζήσεις δεν έχεις χρόνο να το φιλοσοφήσεις. Μπορεί να κάνω και λάθος. Δεν θέλω να είμαι απόλυτος», απαντά.

info: «Αντρες έτοιμοι για όλα», Θέατρο Λαμπέτη 
Απόδοση - Σκηνοθεσία: Θανάσης Παπαθανασίου - Μιχάλης Ρέππας. Πρωταγωνιστούν: Κώστας Αποστολάκης, Τόνυ Δημητρίου, Κώστας Ευριπιώτης, Νικολέττα Καρρά, Μαρία Κορινθίου, Μάνος Παπαγιάννης, Πηνελόπη Πλάκα, Πάρης Σκαρτσολιάς, Μαίρη Σταυρακέλλη, Μαρία Φιλίππου