Γκαμπριέλα Παπαδάκη: Η No 1 αθλήτρια του πατινάζ με τον Eλληνα μπαμπά σουβλατζή στο Τέξας

Επισήμως είναι Γαλλίδα, στην ψυχή και την καρδιά όμως είναι Ελληνίδα - και δη με τη φλόγα της Κρήτης στο αίμα της. Στα 20 χρόνια της η Γκαμπριέλα Παπαδάκη είναι παγκόσμια πρωταθλήτρια καλλιτεχνικού πατινάζ για το 2015, κάτοχος του ευρωπαϊκού τίτλου για το 2015 και το 2016, ενώ στα ράφια της τροπαιοθήκης της αναπαύονται αμέτρητα βαρύτιμα έπαθλα. Πάντα μαζί με τον παρτενέρ της, τον Γκιγιόμ Σιζερόν, η Γκαμπριέλα κατέκτησε πριν από λίγες ημέρες το χρυσό μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Καλλιτεχνικού Πατινάζ στην Mπρατισλάβα. 




Η άψογη εκτέλεση του χορευτικού-ακροβατικού προγράμματός της συγκλόνισε τους φίλους του σπορ στην εξέδρα και σχεδόν έκανε τον πάγο να λιώσει με το μπρίο, το στυλ και τις πρωτότυπες φιγούρες της. «Δεν είναι απλώς μια αθλήτρια με πολύ δυνατά πόδια. Είναι ένα κορίτσι που συνδυάζει με μοναδική αξιοσύνη τον δυναμισμό με τη θηλυκότητα, η οποία είναι απολύτως απαραίτητη στο καλλιτεχνικό πατινάζ», ήταν κάποια από τα ενθουσιώδη σχόλια του διεθνούς Τύπου. Σε παρομοίως διθυραμβικούς τόνους, άλλοι ειδικοί επί του σπορ σημείωναν ότι «η Γκαμπριέλα Παπαδάκη είναι όμορφη, ελκυστική, με δυνατό fan club - είναι η νέα “μεγάλη κυρία του πάγου”».

Η Γκαμπριέλα γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Κλερμόν-Φεράν, μια πόλη με μεγάλη ιστορία στην κεντρική Γαλλία, μεταξύ άλλων και σημείο εκκίνησης των Σταυροφόρων για την «απελευθέρωση» των Αγίων Τόπων. 

Περήφανη Κρητικιά

Οπως έχει δηλώσει η ίδια σε συνεντεύξεις της, «είμαι καρπός του έρωτα ενός Κρητικού και μιας Γαλλίδας, δύο ανθρώπων που έζησαν μαζί για κάποια χρόνια και κατόπιν χώρισαν. Ο πατέρας μου ζούσε στην Αθήνα, αλλά η καταγωγή του είναι από την Κρήτη. Μικρή μιλούσα ελληνικά, όμως έχουν περάσει χρόνια από την τελευταία φορά που ταξίδεψα στην Ελλάδα και τα έχω ξεχάσει όλα». Παρ’ όλα αυτά, η Γκαμπριέλα δήλωσε στη γαλλική αθλητική εφημερίδα «L’Equipe»: «Νιώθω περήφανη για το ελληνικό μου αίμα». Και συνέχισε περιγράφοντας τον τρόπο που μεγάλωσε, καταλήγοντας στη διαπίστωση ότι «το να είσαι Ελληνας δεν είναι μόνο θέμα καταγωγής, αλλά γονιδιακό. Διαθέτω τη μαχητικότητα που έχει το DNA μου. Ολοι όσοι μαθαίνουν ότι είμαι ελληνικής καταγωγής ξαφνιάζονται».



Η Γκαμπριέλα Παπαδάκη έμαθε να ισορροπεί και να γλιστρά με χάρη στον πάγο από πολύ μικρή ηλικία. Πρώτη της προπονήτρια ήταν η μητέρα της Κατρίν, όμως ακόμη πιο μυθιστορηματική -με μια γερή δόση κάρμα- υπήρξε η συνέχεια. Σε ηλικία μόλις 9 ετών συνάντησε τον παρτενέρ της, τον Γκιγιόμ, και από τότε οι δυο τους ταυτίστηκαν. «Ουσιαστικά ο άνθρωπος αυτός», λέει η Γκαμπριέλα, «είναι η δεύτερη οικογένειά μου. Μαζί του περνώ περισσότερες ώρες απ’ ό,τι με οποιονδήποτε άλλον. Μοιραζόμαστε τις
ανησυχίες, τις λύπες, τις χαρές, τα όνειρά μας. Ο Γκιγιόμ είναι για μένα αδελφή ψυχή». 

Τα γαλλικά έντυπα γράφουν ότι οι δυο τους είναι ζευγάρι, αλλά οι φήμες δεν επιβεβαιώνονται. Παρ’ όλα αυτά Γκαμπριέλα και Γκιγιόμ είναι σαν αδέλφια, καθώς παίρνουν όλες τις αποφάσεις από κοινού. Οταν τους ανέλαβε η προπονήτρια Μιριέλ Μπουσέ-Ζαζουί μετακόμισαν στον Καναδά, σε συνθήκες ζωής πολύ διαφορετικές από αυτές  στη Γαλλία.

O Γκιγιόμ γεμίζει τον χρόνο του ζωγραφίζοντας, ενώ η Γκαμπριέλα τελειοποιεί τις επιδόσεις της στον χορό. «Δεν έχουμε και πολλά να κάνουμε στο Κεμπέκ», λέει η ίδια, επισημαίνοντας ότι «η θερμοκρασία είναι 20 βαθμοί κάτω από το μηδέν, οπότε ακόμη κι αν είχα άδεια οδήγησης αυτοκινήτου, δεν θα σκεφτόμουν να βγω έξω στο χιόνι. Ολη μας η ζωή είναι παγοπέδιλα στα πόδια και προπονήσεις. Το ice skating είναι η δεύτερή μου φύση».

Οι πιρουέτες και ο gyros

Μολονότι διαζευγμένοι, οι γονείς της Γκαμπριέλας Παπαδάκη διατηρούν στενούς δεσμούς μεταξύ τους. Ο πατέρας της, ο Μανώλης Παπαδάκης, έχει μεταναστεύσει στο Τέξας, όπου μυεί τους ντόπιους στο πιο δημοφιλές πρόχειρο ελληνικό φαγητό, τον γύρο. Εχει μια καντίνα που φέρει το όνομα «Big Fat Greek Gyros», προσφέροντας σάντουιτς με γύρο, αλλά και σπανακόπιτα, κεφτεδάκια, μουσακά κ.λπ. στους Αμερικανούς που εκτιμούν τις μεσογειακές λιχουδιές. Ο Μανώλης Παπαδάκης λέει συχνά στις παρέες, που τις κερνά ρακές, ότι μετακόμισε το 2011 στο Τέξας θέλοντας να μοιραστεί με τον κόσμο τις συνταγές της Κρητικιάς γιαγιάς του. Ισχυρίζεται επίσης ότι το βιογραφικό του εκτός από μεγάλο είναι και ασυνήθιστο, αφού ξεκίνησε την επαγγελματική διαδρομή του ως χορευτής και DJ, για να καταλήξει ιδιοκτήτης φαγάδικων στη Ρόδο και τώρα στις ΗΠΑ. 

Φιλάνθρωπος και με νοοτροπία Ζορμπά, ο Μανώλς Παπαδάκης δεν διστάζει να στήνει χορό γύρω από τα τραπέζια και να δηλώνει: «Προέρχομαι από μια φτωχή χώρα, καταλαβαίνω πώς είναι να είσαι φτωχός και θέλω να βοηθήσω τον κόσμο όπως μπορώ». 

Η Γκαμπριέλα είναι η μεγάλη του αδυναμία, αφού σε ένα εξαιρετικά κλειστό και ελιτίστικο άθλημα εκείνη κατόρθωσε όχι μόνο να ξεχωρίσει, αλλά και να καθίσει στον θρόνο της απόλυτης κορυφής. «Η Γκαμπριέλα δεν έχει κάνει υπερήφανη μόνο την οικογένειά της, αλλά και τον τόπο μας, την Κρήτη», λέει με καμάρι ο πατέρας της, και συμπληρώνει: «Το νησί μας άλλωστε βγάζει γυναίκες με ατσαλένια θέληση, άτομα που έχουν τη δύναμη να πραγματοποιούν όνειρα και στόχους». 

Ο Γκιγιόμ και η Γκαμπριέλα σε ηλικία 9 χρόνων

Τα ελληνικά καλοκαίρια

H Γκαμπριέλα Παπαδάκη ονειρεύεται ένα ξέγνοιαστο καλοκαίρι στην Κρήτη, με μπάνια και ήλιο μεσογειακό, τα οποία όμως λόγω υποχρεώσεων μάλλον θα αργήσουν να έρθουν στη ζωή της. Ψηλά στον κατάλογο των επιθυμιών της είναι επίσης ένα ταξίδι στο Τέξας για μια ανάπαυλα αλά ελληνικά κοντά στον πατέρα της, ο οποίος πάντα έχει τον τρόπο να την κάνει να ξεφεύγει από τη ρουτίνα και το στρες. Επόμενος στόχος της είναι ένα ολυμπιακό μετάλλιο και η κατάκτηση ακόμα περισσότερων τίτλων. Στα 20 χρόνια της, η Γκαμπριέλα βρίσκεται στην ακμή των σωματικών της δυνατοτήτων και ήδη από πέρυσι, όταν στέφθηκε παγκόσμια
πρωταθλήτρια, γνώρισε τι σημαίνει λατρεία του κόσμου. H σελίδα της στο Facebook κατακλύστηκε από χιλιάδες θαυμαστές που έστελναν συγχαρητήρια μηνύματα. Το ίδιο ακριβώς συνέβη και φέτος μετά το χρυσό μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Μπρατισλάβα. Εκείνη όμως κάνει αυτό που πρέπει, συνεχίζει ακάθεκτη. Οπως λέει, «μπορεί το σώμα να πονά από τις ατελείωτες ώρες προπόνησης, αξίζει όμως. Είναι ωραίο να γεύεσαι την αγάπη του κόσμου».